Gistermorgen was het dan zo ver. Middelste kreeg fase een
van zijn beugelperiode aan gebracht. Het aanbrengen viel ontzettend mee. Het
viel zelfs een half uur mee. En dus dacht ik dat middelste wel terug naar
school zou willen en kunnen. Dat had ik dus mooi verkeerd ingeschat. Met tranen
in zijn ogen vertelde hij dat hij toch echt liever niet ging. Na even
doorvragen kwam de reden. Het aanbrengen was dan wel heel snel gegaan maar het
stil moeten liggen, het alles willen weten en vragen en het verwerken van alle
antwoorden en alles wat er gebeurde, had enorm veel van hem gevergd. Hij was
op. Emotioneel leeg. En dus ging hij lekker mee naar huis.
Het is voor iedereen wel even wennen aan zijn beugelmondje.
In tegenstelling tot oudste toen hij zijn beugel kreeg ziet hij er niet heel
anders oud. Hij heeft alleen een raar ticje. Iedere keer als hij iets heeft
gezegd trekt hij een muizenmondje. En daardoor valt zijn beugel plotseling wel op.
Ach, als hij gewend is aan dat metaalwerk in zijn mond zal het wel weer over
gaan.
Vandaag gaan de jongste twee mannen als elke zaterdag naar
de boerderij. Blijkbaar verwachten ze slecht weer want alle loomspullen worden
in de tas gestopt. U zegt maar niets over de weersverwachting. U zult het maar
mis hebben.
De post brengt u een heuse verrassing. U krijgt een
uitnodiging voor de officiële opening van het onderwijspark in uw woonplaats. U
mag zich dus onder de 300 genodigden voegen die in de theaterzaal van het
complex de officiële openingshandeling door koning Willem-Alexander. En dat
voelt best bijzonder.
Oudste speelt al vroeg in de middag een wedstrijd. Manlief heeft de rijbeurt en dus beschikt
u niet over de auto. Geen meerdaagse boodschappen doen maar snel wat nodige
dingen op de fiets halen. De rest moet dan maandag maar.
U heeft zo wel lekker tijd om te hobbyen en niksen. Dus niet nadenken over
die boodschappen maar genieten van de tijd die u nu zomaar vrij heeft. Niets
aan te doen en dus niets om u druk over te maken. U buigt zich derhalve over uw
haakwerk, haalt weer een toertje uit wegens een onoplettendheidje in de
stekenreeks en haakt heerlijk door tot manlief en oudste druk en enthousiast,
want gewonnen, weer thuis komen.
Tegen die tijd is het wel ongeveer tijd om met het eten te
beginnen. En omdat u altijd wat achter de feiten en de mode aan loopt maakt u
pompoensoep. En ondanks dat het geen Halloween is,smaakt hij uitstekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten