donderdag 17 mei 2018

De vrouwen in mij


In haar blogpost 'Vrouwen in mij' vertelt Martha welke vrouwen er in haar wonen en vraagt welke vrouwen er in mij wonen. Een uitdagend kijkje in de ziel.

De meest voor de hand liggende zouden dochter, partner en moeder zijn. Dat is toch hoe mensen naar mij kijken. Dat zijn zeg maar mijn hoofdrollen. Maar eigenlijk zie ik deze rollen niet als aparte vrouwen. Meer als diverse kanten van de optelsom van de vrouwen die in mij huizen.

Als ik kijk naar de vrouwen die in mij huizen zie ik als eerste een vrouw die graag andere mensen bij de hand neemt om haar verwonderingen,  observaties, overpeinzingen en belevingen te laten zien. Het is een vertelster, misschien wel een gids, een vrouw die graag haar kijk op dingen laat zien. De blogger en verhalenverzinner.

Meteen daarachter staat de krachtige vrouw. Vol van leven, nuchter, aanwezig en fel. Een vrouw met een bij tijd en wijle vileine tong. Snel op de teentjes getrapt. Vasthoudend. Schaterlach. Lef. En wars van onrecht al dan niet vermeend.

Deze krachtige vrouw is een grote tegenhanger van het onzekere meisje wat ook sterk aanwezig is. Vol twijfel over haar kunnen, haar motivatie en de gewenste aanwezigheid. Het onzekere meisje is een beetje de partypooper van de krachtige vrouw. Ze is haar grootste criticus en zet een flinke rem op haar.

Een vrijgevochten vrouw huist ook in mij. Een vrouw die zich niet wil laten beperken. Een vrouw die niet wil horen dat ze iets niet mag of kan. Een vrouw die nogal eens haar grenzen over gaat om de wereld te laten zien dat ze zich niet laat kisten. Deze vrijgevochten vrouw kan wel eens rebels zijn. De kont tegen de krib gooien. Haar stekels opzetten.

En dan is er nog die ene die ik liever niet benoem. Degene die momenteel zoveel emotie oproept. De vrouw die in mij bestaat maar die ik liever niet erken. De eenzame vechtster. De vrouw die denkt dat voor alles gevochten moet worden. Dat geluk verdiend dient te worden. Dat pech eigen schuld is. Dat ze zich altijd moet bewijzen en dit helemaal alleen en op eigen kracht moet doen. Ze is een combinatie van de sterke vrouw en het onzekere meisje. Een aangekleed minderwaardigheidscomplex.
Ze is de vrouw die ik het minst wil zijn maar ik kan niet ontkennen dat ze een deel van mij is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten